Rozdział V

- Jesteś taka piękna. - pogłaskał mnie po policzku. Zachichotałam.
Okeeeej. Byłam pijana, nie zaprzeczę.
- Co będziemy tu robić? - zaśmiałam się, w podskokach pobiegłam do łóżka i usiadłam na nim.
- Udowodnię Ci coś. - podszedł do mnie i ukucnął.
- Co takiego? - spytałam ze śmiechem.
- Udowodnię, że się zmieniłem i nie zrobię tego co dwa lata temu. - stwierdził patrząc na mnie i musnął moje usta. - Jesteśmy tu tylko po to, bo chciałem Ci to powiedzieć.
Taa, bo uwierzę....
- Okej. - wstałam śmiejąc się. - Chcę iść do domu. - Zrobiłam smutną minę.
Niall wziął mnie na ręce i wyniósł z pokoju. Owinęłam dłonie wokół jego karku i trzymałam go mocno. Na parterze nikt nie zwracał na nas uwagi. Wszyscy byli zresztą zbyt pijani. Horan kiwnął głową do Ally i Harry'ego. Pomachałam im, a oni odwzajemnili mój gest. Chłopak wsadził mnie do samochodu na tylnie siedzenie i usiadł na miejscu kierowcy. Po chwili byliśmy już pod moim domem. Prawie zasnęłam, ale gdy Niall mnie wyciągnął ocknęłam się. Wszedł ze mną do mieszkania, poszedł do pokoju i położył mnie na łóżku. Od razu usnęłam.


Obudził mnie okropny ból głowy. Nie za bardzo pamiętałam co się wczoraj wydarzyło. W pamięci zostało mi jednak jedno zdanie.
Udowodnię, że się zmieniłem i nie zrobię tego co dwa lata temu.
Ugh! On jest taki skomplikowany. Otworzyłam oczy i okej... to się nie dzieje... Niall leżał na podłodze owinięty kocem. Odkaszlnęłam.
- O, księżniczka się obudziła. - uśmiechnął się i przetarł oczy.
- Co Ty tutaj robisz?! - warknęłam.
- Spokojnie. Upiłaś się, a ja odwiozłem Cię do domu. Nie chciałem żebyś była sama więc zostałem. - wzruszył ramionami.
- Okej, dzięki. Możesz już iść. - skrzyżowałam ręce.
Chłopak zaśmiał się, odłożył mój koc na krzesło i wyszedł. Westchnęłam i poszłam do łazienki. Skorzystałam z toalety, uczesałam się, wyszczotkowałam zęby i umyłam twarz. Wróciłam do pokoju, podeszłam do okna i odsłoniłam zasłony.
Cholera, co się wczoraj działo?!
Harry i Ally szli sobie razem po ulicy. Za ręce. Moja przyjaciółka i mój przyjaciel. No pięknie.

Podeszłam do szafy i zaczęłam się zastanawiać nad strojem. Tak w ogóle to co ja mam dzisiaj robić....Hmm... Chyba spędzę ten dzień sama ze sobą, odpocznę od innych. Wybrałam odpowiednie ubrania. 

Na zewnątrz było nawet ciepło, ale chłodniej niż wczoraj. Zeszłam na dół i zaczęłam przygotowywać jajecznicę. Po skończeniu usiadłam i zjadłam posiłek. Na stoliku ujrzałam karteczkę, której wcześniej nie dostrzegłam.

Słodka jesteś, gdy się upijesz. xoxo

Zgniotłam papierek i wyrzuciłam go do kosza. Wsunęłam mój notes oraz długopis do torby, a na nogi założyła czarne trampki. Wyszłam z domu i wolnym krokiem udałam się w stronę parku. Po chodnikach biegali zapracowani ludzie. Niektórzy patrzyli na mnie ze zdziwieniem, inni się uśmiechali, a niektóre dziewczyny prawie mdlały. Zaśmiałam się i pomachałam trzem nastolatkom. One podeszły do mnie i zaczęłyśmy rozmawiać. Cieszyły się, że spotkały swoją idolkę, czyli mnie. Były bardzo miłe. Zrobiłyśmy sobie zdjęcia i pożegnałam się z nimi. Usiadłam na brązowej ławce w moim ulubionym londyńskim parku. Wyciągnęłam zeszyt i zaczęłam pisać piosenkę. Kocham to. Kartka, długopis, natura i ja. Słowa same przelały mi się na papier. 

Co byś zrobił? Co byś powiedział?
Jak się czujesz? Udaję, że jest dobrze
Moje oczy oszukują mnie, ale nadal jest tak samo
Udaję że jest dobrze.

Pamiętam dzień kiedy wychodziliśmy na całą noc 

Chciałabym cofnąć dni i powiedzieć ci ze jest dobrze

Bo my wszyscy zrobiliśmy te same rzeczy, których nie zrealizowaliśmy.

Tak właśnie żyjemy na pożyczaniu czasu.

Co byś zrobił? Co byś powiedział?
Jak się czujesz? Udaję, że jest dobrze
Moje oczy oszukują mnie, ale nadal jest tak samo
Udaję że jest dobrze.

Widzę światło które gonię.

I wspominam, ale to jest żenujące

Kiedy odejdziesz, będę czekała

Wiem kiedy jest za późno (wiemy kiedy jest za późno) 

Wybieram drogę którą powinnam iść

Teraz dusza, którą łapię


I nie słyszysz kiedy wołam
Wołam twoje imię.

Jeden oddech, jeden krok, jedno życie, jedno serce
Dwa słowa, dwie pary oczu, nowy początek, nowy start

Za czysto, za wąsko, za krótko, za szeroko
Jest mi lepiej z tobą, kiedy stoisz przy mnie

Co byś zrobił? Co byś powiedział?
Jak się czujesz? Udaję, że jest dobrze
Moje oczy oszukują mnie, ale nadal jest tak samo
Udaję że jest dobrze.

Nic tu nie ma , żadnej rozmowy, wiem kiedy jest za późno
Ale czasami ciężko jest udawać ze jest dobrze

Nic tu nie ma , żadnej rozmowy, nic się nie da zmienić
Ale czasami ciężko jest 

Udawać że jest dobrze

Co byś zrobił? Co byś powiedział?
Jak się czujesz? Udaję, że jest dobrze
Moje oczy oszukują mnie, ale nadal jest tak samo
Udaję że jest dobrze.

Co byś powiedział?
Jak się czujesz? Udaję, że jest dobrze
Moje oczy oszukują mnie, ale nadal jest tak samo
Udaję że jest dobrze.

Oooooooo, tak
Co byś zrobił? Co byś powiedział?
Udaję ze jest dobrze 
Co byś zrobił? Co byś powiedział?* 

Odłożyłam notes i spojrzałam przed siebie. Park był pusty, kilka osób jedynie po nim spacerowało. Nagle ujrzałam znajomą postać. Na ławce kilka metrów dalej siedział... Niall. Obok niego ktoś był. Dostrzegłam długie, lekko kręcone, brązowe włosy, a moje serce zaczęło bić sto razy szybciej. Wyglądali jakby się znali od lat, a chłopak wyraźnie z nią flirtował.
Kim ona do cholery jest?!

-

Uwaga!

1. Jutro wyjeżdżam i nie będzie mnie tydzień, a nie będę miała jak dodać następny rozdział więc pojawi się w sobotę lub niedzielę.

2. Zaglądajcie do zakładki Pytania do bohaterów.

3. Jeśli macie jakieś pytania dotyczące tego ff lub rozdziałów >>>>> http://ask.fm/star_ff

4. Rozdział miał być dłuższy, ale coś mi nie wyszedł ://

5. Co sądzicie? Domyślacie się kim może być ta osoba z którą Niall był w parku? :D

6. Jeśli chcecie być informowani o rozdziałach wystarczy mi napisać. xx7.Prosiłabym, aby każdy kto przeczytał skomentował. :)

* Little Mix - Pretend it's ok